بررسی ساختاری و محتوایی داستان های عاشورایی کودک و نوجوان گروه سنی ب و ج در دهه ی 90-70

کودکان هر جامعه سرمایه های ارزشمندی هستند که باروری مذهبی آن ها در بزرگسالی، ریشه در سال های کودکی شان دارد. ادبیات دینی کودک نقش موثری در شکل گیری باورها و اعتقادات کودکان ایفا می کند. پژوهش حاضر در بررسی ساختاری و محتوایی کتب برگزیده عاشورایی کودک و نوجوان در فاصله سال های 90-70 تدوین شده است. هدف این پژوهش، نشان دادن آسیب های ساختاری، محتوایی و تصویری کتب عاشورایی است که برای گروه سنی ب و ج پدید آمده اند. روش نگارنده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و بر اساس مطالعه موردی کتاب های برگزیده ی سال های 90-70 انجام شد و با توصیف و تحلیل کتاب ها نتایجی حاصل شد که به شرح زیر است: 1- ساختار: در بررسی ساختاری داستان ها نقاط قوتی نظیر واژه های مأنوس و آشنا و بهره گیری از شیوه داستانی و نقاط ضعفی چون کلمات مشکل، وجود آرایه های ادبی، اسامی عربی و تعابیر خشن وجود داشت. 2- محتوا: از نظر محتوا، ضمن تکریم و تحسین برخی از آثار، پاره ای از آن ها آسیب هایی در خود داشت نظیر اینکه برخی مفاهیم برای گروه سنی ب و ج قابل درک نبود، کتاب حس کنجکاوی خواننده را برنمی انگیخت و سواد مذهی بیش از ایمان مذهبی بود. 3- مطابقت تاریخی: در بحث مطابقت تاریخی در پایان بیشتر داستان ها منبع قابل استنادی ذکر نشده بود و فقط چند مورد دارای منبع مشخصی بود. 4- عناصر داستان: عناصر سازنده ی تمامی این داستان ها ساده بود. 5- تصویرگری: مواردی از قبیل عدم رعایت زمان و مکان، پایین بودن کیفیت هنری تصاویر، وجود هاله های نور در برخی از کتاب ها و خلاق نبودن و عدم وضوح تصاویر از جمله معایب آن ها محسوب می شد. کلید واژه ها: ادبیات کودک و نوجوان، ادبیات عاشورا، عناصر داستان، ساختار، محتوا، مطابقت تاریخی، تصویرگری.